بررسی عوامل موثر بر ارتکاب جرم با تأکید بر میزان دینداری مورد: زندانیان استان قم در سال 1388

تحقیق حاضر به بررسی عوامل موثر بر ارتکاب جرم در بین زندانیان استان قم پرداخته است. این تحقیق در بین دو گروه مجرم و غیرمجرم با حجم نمونه برابر در بین 384 نفر و با استفاده از پرسشنامه و به شیوه مصاحبه اجرا گردیده است. جهت بررسی عوامل موثر بر ارتکاب جرم از نظریات رویکرد کنش متقابل نمادین، کارکردگرایی استفاده شده و در نهایت با انتخاب نظریات جاافتاده کجروی (نظریه کنترل هیرشی، آنومی مرتون، یپوند افتراقی ساترلند) به آزمون فرضیات تحقیق پرداخته شده است.نتایج فرضیات اصلی تحقیق نشان داد که، تفاوت معناداری بین «میزان دینداری»، «کنترل و نظارت والدین» و «ارتباط با بزهکاران» وجود دارد. اما متغیر «پایگاه اجتماعی و اقتصادی» رابطه معناداری با ارتکاب جرم ندارد. بین «نوع جرم ارتکابی» و «جنسیت» و «شدت جرایم» و «میزان دینداری» رابطه وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیونی چند متغیره نشان داد، بیشترین تأثیرگذاری در پیش بینی ارتکاب جرم، متغیر میزان دینداری (beta=0/54) و سپس ارتباط با بزهکاران (beta=-0/271) دارد. همچنین نتایج رگرسیون جزئی نشان داد که، میزان دینداری 44 درصد از تغییرات متغیر ارتکاب جرم را تبیین نموده است. متغیر ارتباط با بزهکاران 26/8 درصد، متغیر کنترل و نظارت والدین 1/6 درصد و متغیر پایگاه اجتماعی و اقتصادی 0/9 درصد از تغییرات متغیر ارتکاب جرم را تبیین می نماید. در متغیرهای ابعاد دینداری بیشترین میزان پیش بینی را بعد تجربی (0/426) و سپس بعد پیامدی (0/302) دارند.با توجه به این نتایج می توان بیان داشت، دین در جامعه ما از اهمیت بالایی در پیشگیری از جرم برخوردار است. همچنین بزهکاران از عوامل بازتولید بروز جرایم می باشند.